GARDŁO. W trzech odsłonach

Odsłona pierwsza. Dula o imieniu è to dziewczyna-służąca, która słucha.
Odsłona druga. Mała klacz Czechowa to jedyna istota, która potrafi wysłuchać i zrozumieć starego przewoźnika Iona Potapowa tydzień po śmierci jego syna.
Przebywając z nią w stajni, ojcu udaje się wyśpiewać swój smutek. 
Odsłona trzecia. Ewa.
W Bośni trwa proces rozpoznawania. Ponad 30 tysięcy ludzi zniknęło podczas wojny w latach dziewięćdziesiątych, ale w masowych grobach nie odnaleziono wszystkich ciał.
Trzeba było schodzić, wynosić, składać, rozpoznawać i przypisywać nazwiska, by oddać rodzinom martwych. I ich pochować.
Przez wiele lat było to zajęcie Ewy.
Tragiczna moc rzeczywistości rodzi w obszarze teatru wiele pytań.
Co wydobywa na światło dzienne?
Jak można odpowiedzieć na to pytanie?

W spektaklu GARDŁO (GOLA) teatr dotyka sensów, które wykraczają poza estetykę. Dotyka tragedii, smutku bohatera. Staje obok tych, którzy grają i cierpią. Oddaje im czas teraźniejszy, który jest czasem teatru, i głos, będący głosem artysty, który łączy w jednym ciele słuchanie, ból i terapię. 

Przed prezentacją GARDŁA, spektaklu w trzech odsłonach inspirowanego opowiadaniem Czechowa Smutek, odbędą się warsztaty. Tekst stanie się punktem wyjścia do ćwiczeń, które mają sprawić, że słowa opowiadania wzniosą się w pozornie pustej przestrzeni. Z dna ku górze. Z przepastnej głębiny na powierzchnię. Ukazując się w konkretnym miejscu, w teatrze.

Ponieważ słowa Czechowa grzęzną w gardle i czekają na wyzwolenie z bezwładu zapisanej strony. Warsztaty przeznaczone są dla wszystkich, którzy pragną doświadczyć teatru. Nie ma limitu wiekowego. Uczestnikami mogą być nawet dzieci.

• Koncepcja i reżyseria – Chiara Guidi
• Współpraca – Alessandro Scotti i Giuseppe Ielasi
• Druga reżyserka – Chiara Savoia
• Pracownik techniczny – Giovanni Marocco
• Sprzęt – Carmen Castellucci
• Nadzór – Stefania Lora, Elena de Pascale

Specjalne podziękowania dla Laury Casadei, Roberty Ioli, Annalisy Sacchi i Cristiny Ventrucci.