Aury. Reportaż na żywo

Podróż po kresach monoteizmów: modlitwa, sen, woda, ogień; umieranie i pamięć; chusta i taniec; pasja i wcielenie; droga pieśni… Ta praca z czasem zmieniła cel. Na początku dokumentowałam religijność, w cieniu dawnych i obecnych wojen oraz na ich zgliszczach. A potem to moje fotografie zaczęły mnie szukać. To, co dzisiaj robię, jest sprawą prostą, nieomal dziecinną. Odnajduję odłamki rozbitego lustra, niezliczone okruchy, niepasujące odrobiny, drzazgi, cząstki, cegły wieży Babel. Może właśnie tylko to może robić fotograf – zbierać kamyki mozaiki, która nigdy nie będzie ukończona, układać je w sposób, który wydaje mu się słuszny, a może tylko możliwy. Beznadziejnie marząc o całkowitym obrazie świata, który może gdzieś istnieje, a może był i przepadł jak język Adama.